Het diepe verlangen naar eenheid

Het diepe verlangen naar eenheid, wat is het? Wanneer je goed kijkt en de wereld om je heen observeert, zal je merken dat het enige waar elke ziel naar op zoek is de kans is om diepe zielsliefde te ervaren. Verlangend naar een terugkeer in eenheid en geborgenheid zoals we ons voelden toen we nog deel uitmaakten van het geheel.

Net daar zit de illusie die we mogen leren zien, voelen. We zijn nooit los van het geheel omdat het geheel, de eenheid in ons weerspiegeld wordt. Tegelijkertijd zijn we een eigen unieke deel van het geheel. Dus moeten we niet blijven treuren over wat we verloren hebben, over de kansen die we verspeeld hebben. Treur niet langer om wat je veel te lang als vanzelfsprekend hebt gevonden, want als het zo vanzelfsprekend voor je was dan heb jij niet de diepe onvoorwaardelijke Liefde ervaren die je waard bent. Geef je over aan het leven en laat het universum jou tonen waar je nog werk te doen hebt.

Wereld op pauze

Ik weet het. Soms zie je het even niet meer, voel je het niet meer en wil je het liefste van al opgeven. Ik kan je niet vertellen hoeveel keer ik al wenste voor een afstandsbediening waarmee ik de wereld op pauze kon zetten. Zodat ik op adem kon komen, kon rusten én even niet het gevoel had te moeten vechten. Even niet sterk zijn, even niet positief zijn… gewoon even niks.

De laatste jaren, zo niet eeuwen, waren uitdagend voor ons mensen. Het nieuws werd gevuld met beelden over oorlogen, aardbevingen, hongersnoden… Zien hoeveel kinderen, hoeveel broeders en zusters aan het lijden waren, wetende dat er anderen onder ons zijn die het veel beter hadden. Hoe kon deze aarde een plek geworden zijn waarin zoveel onrecht, zoveel lijden was terwijl je geluk mocht hebben als er iemand naar je omkijkt.

Toen ik nog werkzaam was als politieambtenaar kon ik elke dag ervaren hoe deze wereld er één lijkt te zijn van ongelijkheden en onrechtvaardigheden, laat staan van eenheid. Het maakte me verdrietig en tegelijkertijd dankbaar voor wat ik had. Ik zag en ervaarde hoe mensen het moeilijk hebben en niet weten hoe ze hun leven kunnen verbeteren. Sommigen vervallen in verslavingen om de pijn die ze diep in zich voelen te verdoven. Alleen daarmee krijgen ze geen beter leven. Anderen geven de schuld voor hun problemen aan de overheid, een baas of een ander mens voor de pijn die hun werd aangedaan. Nog anderen proberen maar voelen geen ondersteuning en gaan twijfelen aan zichzelf. Jaren geleden kon ik kiezen om op te geven en terug in het systeem stappen. Maar er was een diep verlangen in mij dat ervoor zorgde dat ik niets anders kon doen dan blijven gaan. Doen wat ik nog steeds doe.

Ervaring is jouw wijsheid

Ook ik ben moe van dit lange vechten mijn lieve broeders en zusters. Ik zie jouw lijden, ik voel je pijn, ik hoor de gedachten die jou gek maken van angst. Dit talent is mij gegeven opdat ik jou zou begrijpen. Maar vergeet niet dat ik ook hetzelfde pad gelopen heb, opdat ik zou ervaren wat jij ervaart. De grootste leiders zijn de mensen die inspireren, niet door wat ze hebben en zelfs niet door wat ze zeggen maar door wie ze zijn. Door de energie, de vibe die ze uitstralen. Authenticiteit is hip dezer tijden. Iedereen slaat er mee naar je oren én ook vanuit marketing oogpunt is het wijs om hiermee aan de slag te gaan. Maar dit is iets dat niet kan begrepen worden met je logische verstand. Je moet het voelen. Het is wie jij bent. Dus je kan het niet bedenken, je kan er zelfs niets over leren. Enkel via de weg van je Hart zal je ontdekken wie jij authentiek bedoeld bent te zijn.

Ik liep net als velen, al een lange weg op dit pad van bewust worden. En er zijn momenten geweest waarop ik het nut niet langer zag van het kiezen voor licht, eenheid, van het werken aan je schaduwen en je angsten te transformeren.

Keerpunt in de evolutie

Echter nu we op een keerpunt in de evolutie naar eenheid gekomen zijn, ben ik nog standvastiger dan ooit om te blijven staan voor wie ik ben en wat ik hier kom doen. De laatste dagen waren er opnieuw in stilte. Dagen van zelfreflectie die ook nieuwe inzichten en groei brengen.

De stilte is er gekomen nadat ik op een heel domme manier was gevallen en me behoorlijk pijn had gedaan. Aan de buitenkant zie je alleen de kwetsuren en de vele blauwe plekken. Maar het liet me ervaren dat niet alles is wat het lijkt. De dag na mijn val kwam er een hevige pijn. Het confronteerde me met mezelf, met mijn beperkingen. En hoe graag ik ook altijd de sterke ben, de oudste, diegene waar anderen altijd advies aan vragen… er is altijd een punt waarop je zelf een held nodig hebt. Een punt waarop je wilt dat iemand anders het roer van je over neemt. En dat is wat ik bedoel met het leven even op pauze zetten.

Als we klein zijn dan zorgen onze ouders hiervoor. Tenminste als we het geluk hebben om op te groeien in een liefdevol gezin waarin er voor jou gezorgd wordt. Daar ben ik dankbaar voor dat ik dat heb gekend en nog steeds heb. Dus toen mijn ouders er wilden zijn voor mij heb ik dat met beide handen gegrepen. Niet omdat ik het niet alleen zou kunnen, wel omdat ik het mezelf waard vond om eens voor gezorgd te worden.

Ook toen mijn tweelingvlam even het roer uit handen nam én het overnam, heb ik dat met veel dankbaarheid en Liefde aanvaard. Want tenslotte heeft een held, een leider, een heler of wie je ook bent… we hebben allemaal Liefde nodig.

De reis naar jezelf

Tenslotte waar je ook bent in je leven, waar je ook heen reist, als er iets is dat vast staat en waar je op mag vertrouwen dan is dat, dat Liefde met je mee reist waar je ook heen gaat. Het universum stuurt je er op uit, de wereld in om te ervaren en te leren. En dat doen we met vallen en opstaan. We likken onze wonden en gaan weer door. Maar we vergeten om de diepe innerlijke wonden die er in ons zijn de tijd te geven om te helen. Het zijn niet de oppervlakkige wonden die jou het meeste beïnvloeden en weghouden van jouw zielsgeluk. Nee het zijn de etterende wonden diep in jouw ziel die je Hart gesloten houden. Uit angst om opnieuw ontgoocheld te worden. Uit onzekerheid of je het wel verdient. Door twijfel omdat je niet goed weet wie je nu eigenlijk zelf bent.

Echter wanneer je vertrouwt dat het universum je niet alleen naar een bestemming stuurt, maar er ook voor zorgt dat je alles hebt wat je nodig hebt om die tocht te maken. Dan rest er enkel nog dat jij geniet van je reis. Daarom wens ik jou dat het licht van Liefde ook jouw verloren stem mag helen. Ik wens niet om de maan en de zon voor jou. Nee, want ik weet dat de maan én de zon net als elk sterrenstof al in jou aanwezig is. Het is wie jij bent, onvoorwaardelijke Liefde. Je bent alleen vergeten hoe het is om dat te zijn. Ik wens jou moed en vertrouwen opdat je jouw Hart opnieuw volledig durft te openen voor de kracht van onvoorwaardelijke Liefde. Want dat is waar het écht om gaat.

Tenslotte werd niemand geboren op deze aarde met de bedoeling om anderen te kwetsen. Het is de gebroken spiegel in onszelf die ervoor zorgt dat we de wereld zien en ervaren als gebroken, als onbetrouwbaar en vernietigend.

Heel de spiegel in jezelf mooi mens én kijk met een frisse blik de wereld tegemoet. Niets is wat het lijkt aan de buitenkant. Dat is het nooit. Wanneer jij je innerlijke wereld schoonmaakt, uitzuivert en Liefde geeft, zal jouw spiegel dat tonen aan de buitenkant. Tonen dat eenheid er altijd is. Ik wens jou veel onvoorwaardelijke Liefde en dat het Liefde ook jouw licht weer mag laten schijnen.

In oneindig veel Liefde en Licht,
Lindsey ✨💚

PS2: Wil je hulp, meer helderheid of richting mbt jouw (toekomstige) relatie, je missie? Dan is een online reading  iets voor jou! Dan kan je alle vragen stellen die je in je hoofd hebt en die je slapeloze nachten bezorgen.